VersosDelAlma
this site the web

Ser y sentir


Inicio a este poema:

Siempre hay que expresar

lo que se siente y anida en el pensamiento

para ahuyentar los ecos del silencio.



Esta noche gris…amor,

me hace temblar.

Quiero cobijarme en tus raíces,

despacio…suavemente…sin miedo.

Como la rosa de vidrio

camino a tu boca.

Esa textura deseo beberla

derramar mis aguas por tus mares

deslizando mis manos

hambrientas, por tu cuerpo.

Ahuyentando los ecos del silencio

silencio roto, que me ahoga sin el sonido

de tu nombre.

Quiero quedarme anclada en tu orilla,

en tu alma…en tu ser.

Soy arena pura,

arena blanca,

y no sólo arena

arena de nadie …o de nada.

2 comentarios:

Anónimo dijo...

Wow!!!! es hermoso amiga mi mas sincera felicitacion!!

Atte: César Garibay (por algún motivo no pude firmar con mi cuenta no pude entrar)

Begoña Egüen dijo...

Estimado y muy querido amigo:
Gracias de todo corazón por tu aportación a mi poesía.
Recibe un cariñoso beso.

Publicar un comentario

 

W3C Validations

Cum sociis natoque penatibus et magnis dis parturient montes, nascetur ridiculus mus. Morbi dapibus dolor sit amet metus suscipit iaculis. Quisque at nulla eu elit adipiscing tempor.

Usage Policies